|
|
|
|
Welkom bij de tweede nieuwsbrief van Stichting Kunst uit geweld. Wij willen je bedanken voor je interesse in onze Stichting in de afgelopen periode. In onze nieuwsbrief blikken we terug op het afgelopen jaar waarin we veel bijzonder mooie projecten mochten doen. Zeker rondom de Week tegen Kindermishandeling en Orange the World. Maar we kijken ook vooruit tijdens de crisis waarin we nog zitten wat we voor mensen die huiselijk geweld en / of seksueel misbruik iedere dag kunnen betekenen.
|
In ons land en ook wereldwijd met de pandemie is huiselijk geweld en geweld tegen kinderen helaas met bijna een driefout toegenomen. Het blijft dus broodnodig om ons sterk te maken voor de meest kwetsbare medemens. En signalen te blijven zien en benoemen. Als Stichting Kunst uit geweld blijven we ons daar ook voor inzetten.
|
Elke keer zal ook één van onze Kunstenaars zich aan je voorstellen in de rubriek: Kunstenaar in the spotlight en introduceert een van de mensen achter de schermen zich in de rubriek: Uit de coulissen.
|
Mocht je verder willen afzien van het lezen van onze nieuwsbrief dan kun je onderaan deze nieuwsbrief je ook afmelden.
|
|
|
|
Kunstenaar in de spotlight
|
|
Ik ben Jimmy Groen, nu 58 jaar. Woonachtig in het zuiden van het land.
|
Kunst is voor mij een vorm van uiten, bestaan, iets uit jezelf scheppen. Iets tonen aan de buitenwereld, zelfs als er geen toeschouwers zijn.
|
|
Wat ik erg vind, is (zelf –) censuur. Ik ontdek in expressie de grenzen van wat ik nog mag tekenen en schilderen van mijzelf, maar ook wat nog geoorloofd is van de toeschouwer, de algemene opvattingen. Kunst hoort volledig vrij te zijn, net als de gedachten. We leven in een wereld die steeds meer de kunst aan banden wil leggen, evenals de gedachten of het gevoel van mensen, we moeten steeds meer passen in algemene denkbeelden.
|
|
Soms kan dat niet, door de gevolgen van geweld.
|
|
In mijn jeugd maakte ik meer dan zeventien jaar diverse vormen van geweld mee, groeide geïsoleerd in een anti - gender situatie op. Voor de gevolgen hiervan kreeg ik nauwelijks begrip, waardoor mijn isolement groter werd.
|
Mijn leven werd uiteindelijk hoofdzakelijk een zoektocht naar afgenomen identiteit.
|
Beeldende expressie is een uitstekend middel om anderen het onzichtbare, misschien wel onrealistische te tonen. Soms zijn dit fraaie illusies, soms ook is het een onalledaags beeld van geweld dat mensen elkaar aandoen. Een tekening, een beeld, zegt soms meer dan een heel boek.
|
|
Kunst is voor mij de therapie van mijn leven geworden.
|
|
Op mijn 38e werd ik in de geestelijke gezondheidszorg compleet afgedankt. Psychiaters vertelden me openlijk dat ik beter zelfmoord kon plegen. Dat ik zelf schuldig was aan de kindermishandeling in mijn jeugd. De GGZ bleek een vat vol vooroordelen en onbegrip. Nu, twintig jaar later, werk ik zelf keihard aan herstel. Op eigen kracht. Het kan.
|
|
Het moet. En met mij weet ik hoe anderen dit kunnen.
|
|
Kunst kan zo ook een verbinding zijn, tussen lotgenoten, tussen daders en slachtoffers, tussen het individu en de samenleving.
|
|
En uiteindelijk hopen we, dat er verandering komt, een bredere blik, waarin elk mens telt. Misschien zelfs in een utopische wereld, zonder geweld.
|
|
|
|
|
Wat komt:
|
|
- Lotgenotengroep waarin levensverhalen centraal staan
|
|
In deze onzekere tijden is het moeilijk om te bepalen of het mogelijk is om een lotgenotengroep op te starten. Voor een lotgenotengroep is het immers noodzakelijk om elkaar te zien en te spreken IRL? Alexander en Esther Veerman zullen als het weer mogelijk is, een lotgenotengroep opstarten. Vorig jaar hebben zij dat gedaan samen met het Wijkteam Sliedrecht. We houden jullie op de hoogte van de voortgang en wanneer een groep weer mogelijk is en waar dat dan zal zijn.
|
|
In de tussentijd is het altijd mogelijk om individueel een keer contact op te nemen met de Stichting voor een gesprek. Dat kan via esther@kunstuitgeweld.nl . Daarnaast kun je elk moment van de dag en nacht een kijkje nemen op onze website bij de permanente tentoonstelling. En deelnemen aan die tentoonstelling kan ook. Neem ook daarvoor contact op met Esther via hetzelfde emailadres. Dan kijken we samen naar de mogelijkheden.
|
|
|
|
|
Wat was:
|
|
- Online tentoonstelling #ikkomtevoorschijn
|
|
|
De hele maand november 2020 stond in het teken van de ervaringen die Kunstenaars hadden met de corona crisis en hun eigen leven. De veelzeggende titel #ikkomtevoorschijn heeft veel indruk gemaakt op mensen die de tentoonstelling hebben bezocht. Dat bleek wel uit het aantal bezoekers die er zijn geweest. Gemiddeld waren dat er 475 unieke bezoekers per dag! In totaal waren het 223.703 hits tijdens de hele tentoonstelling! We mogen dus gerust spreken over een overweldigend succes! En we denken er zeker over om volgend jaar dit initiatief online te gaan herhalen. We zullen dan kijken met welk thema we dat dan gaan doen. Maar houd onze FB pagina tegen de zomer in de gaten!
|
|
In ieder geval willen we nogmaals onze Kunstenaars die deel hebben genomen hartelijk danken!
|
Jimmy Groen, Hilde Moreel, Mariëtte Schrijver, Marycoba, Janneke Nijboer, Ingrid von Weersch, Jennie Sloof en Esther Veerman, Askoa.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
- Artikel in het thema nummer van In Dienst Der Genezing september 2020
|
|
|
|
|
- Lezing over trauma aan de VU
|
|
Samen met professor Hanneke Schaap heeft Esther een college aan de VU gegeven aan studenten geestelijke verzorging over de gevolgen van trauma. Tijdens het college kwam het levensverhaal van Esther kort aan de orde, maar vooral de gevolgen die het had op de langere termijn, geestelijk, lichamelijk en maatschappelijk. De gevolgen die het had voor haar werkzame leven, voor het leven en voor haar gezin. En de zoektocht die daarna volgde door de psychiatrie. En de jaren van herstel hebben ook veel aandacht gehad. Wat is er nodig aan hulp? En vervolgens hebben we ingezoomd op de mogelijkheden voor geestelijke verzorging. Wat kan een geestelijk verzorger bijdragen aan herstel voor iemand die schade heeft geleden aan lichaam, geest en ziel? Wat werkt wel en wat werkt ook (beslist) niet? Als Esther college geeft (nu samen met Hanneke), dan helpt het om haar Kunst te laten zien (via Powerpoint). De Kunst spreekt een eigen taal en ondersteunt het verhaal. Het laat zien, wat met woorden vaak niet gezegd kan worden. Het toont emoties die bijna niet met woorden uit te drukken is.
|
|
|
|
- Voorlichtingsavond Week tegen Kindermishandeling 16 november 2020
|
|
|
In de Week tegen Kindermishandeling heeft Stichting Kunst uit geweld een online Voorlichtingsavond gehouden in gemeente Sliedrecht, samen met waarnemend burgemeester Dirk van der Borg, Veilig Thuis ZHZ en Alexander Veerman. We hadden in november nog niet de cijfers maar wel de vermoedens dat kindermishandeling tijdens de eerste lockdown toegenomen was. Esther vertelde over de omstandigheden in haar jeugd. Het zwijgen in haar eigen gezin. Maar vooral ook, het zwijgen van de omstanders. Sommige mensen kwamen pas na 25 jaar naar voren met verhalen dat zij wel doorhadden dat er bij haar thuis dingen misgingen, maar hadden nooit iets gezegd. Zelfs na 25 jaar is dat nog enorm schokkend. De eenzaamheid die er toen was, is dan opnieuw weer zo voelbaar. Daarom, als je iets vermoed, een niet pluis gevoel hebt bij een gezin, vraag gewoon hoe het met mensen gaat. Vraag aan een kind, kan ik iets voor je doen? En laat het niet bij één keer. Want geheimen zijn niet zomaar op te lossen. Geen kind is zo loyaal als een misbruikt kind. Hoe raar het ook klinkt, maar een kind houdt toch ook van zijn of haar ouders. En begrijpt vaak niet dat het niet normaal is, de omstandigheden waar het in opgroeit….
|
|
|
- Orange the World 16 days – Arnhem 2020
|
|
|
|
|
Tijdens Orange the World 16 days hebben 5 Kunstenaars meegewerkt aan een geweldig nieuw project in Arnhem. Voor het eerst heeft de Stichting meegewerkt aan een buiten project. Deze keer in samenwerking met de Soroptimisten Arnhem. Het was een hele onderneming om te proberen van de Kunst goede foto’s te maken en te kijken of de Kunst ook over te brengen was op hele grote canvas doeken buiten. De Kunst heeft op sokkels gestaan op een groot plein: het Audrey Hepburn Plein in Arnhem van 26 november tot 10 december 2020. Meegewerkt is door: Mariëtte Schrijver, Vicky, Gabriel Orion Marie, Anoniem en Esther Veerman.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Uit de coulissen
|
Mijn naam is Eddy Oude Wesselink.
|
|
Het is na de kennismaking met Esther Veerman dat ik van dichtbij word geconfronteerd met ervaringen van huiselijk geweld en seksueel misbruik. Je weet dat het bestaat, maar het bleef nog altijd ver weg, anoniem.
|
|
Ik bezocht de tentoonstelling in het Gemeentehuis van Vriezenveen en deze raakte me. Trouwens net als de thematisch bijeenkomst die daarbij georganiseerd werd.
|
|
|
|
|
Ik woon in Hengelo dat in mijn werkgebied ligt: ik werk bij het KCWO in heel Overijssel, als opbouwwerker. Sinds 1983 heb ik vele projecten opgezet en begeleidt op het snijvlak van kerk en samenleving. Samen met Angelika woon ik 'seniorproof': alles gelijkvloers. Onze beide kinderen zijn wel uitgevlogen, maar één woont weer in de buurt. Muziek (van pop tot klassiek) en fietsen (in berg en dal) zijn mijn geliefde bezigheden in de vrije tijd.
|
|
Toen ik gevraagd werd om een bijdrage te leveren aan de stichting Kunst uit geweld was ik blij dat te kunnen doen. Als bestuurslid heb ik speciale aandacht voor financiële aspecten. Dat is niet echt mijn passie, maar omdat het niet moeilijk is doe ik het graag. Ik ben blij dat ik Kunst uit geweld een stapje verder kan brengen.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
