Onze geschiedenis
In Zeeland was een werkgroep “Godsdienst en Incest” binnen de Protestantse Kerk met als doel om de strijd aan te gaan tegen seksueel misbruik. Mij (Esther) werd gevraagd met mijn schilderijen en tekeningen te komen exposeren. Dit werd mijn allereerste tentoonstelling. Wat me is bijgebleven is een mevrouw die mij in de armen viel en vertelde hoeveel herkenning zij ervaarde bij het zien van de tentoonstelling.
De tentoonstelling werd overgebracht naar het Landelijk Dienstencentrum. En mijn gedichten en schilderijen werden in het boek: “Nooit meer Kwijt” gepubliceerd.
Na weer een lange ziekte periode waarin ik helaas ook mijn baan moest opgeven besloot ik deel te nemen aan een internationale tentoonstelling in New York voor mensen die slachtoffer waren van huiselijk geweld, seksueel misbruik en / of geweld in oorlogssituaties. Het was voor mijzelf zo’n coming out om mijn werk hier te laten zien.
Op deze tentoonstelling werd mijn idee geboren om ook in Nederland iets dergelijks op te zetten voor overlevenden van geweld. Hoe wist ik nog niet, maar ik was vastbesloten om met wat ik hier zag iets te gaan doen.
Samen met Gert Gerritsen van gemeente Elburg bedacht ik het idee om met lotgenoten een tentoonstelling te organiseren rondom het thema huiselijk geweld en seksueel misbruik. De allereerste tentoonstelling werd gehouden in het Stadhuis in Apeldoorn. Met Herma Swart, Sylvia van Delden en Esther Veerman. Tegelijkertijd werd ook de allereerste nota in de zes gemeenten van de Noord Veluwe besproken over huiselijk geweld. Later zou de allereerste Meldcode nog ontwikkeld worden.
Om toch niet alleen de kar te trekken van dit nieuwe idee van het organiseren van tentoonstellingen heb ik vervolgens getracht om een Stichting op te richten. Er is een bestuur geformeerd en op 9 november 2011 hebben we bij de notaris de handtekening gezet onder Stichting Kunst uit geweld!
In het gemeentehuis in Elburg hadden we vervolgens een hele grote tentoonstelling met 9 kunstenaars en wel 60 schilderijen/ sculpturen/ gedichten. Het was een hele onderneming om dit voor elkaar te krijgen zo samen maar toen het eenmaal voor elkaar was, waren we zo enorm trots dat dit in de eigen gemeente mogelijk was. In één keer zoveel aandacht voor de thematiek van huiselijk geweld! En dat in een tijd dat er zeker in de omgeving van de Noord-Veluwe nog niet veel over gesproken werd. Deelnemers waren: Ron Goudzwaard, Simone Goudzwaard, Jos Debije, Marilyn van Raaij, Nico van Oosten, Esther Veerman. Marleen Vermeulen, Annemarie Aldershof, Yvonne Ekelschot.
Marilyn van Raaij en Jos Debije hebben een heel gave bijdrage geleverd aan de Stichting en samen met de sponsoring van de verf van Ron en Simone Goudzwaard hun autootje gepimpt met reclame voor Stichting Kunst uit geweld. Een bijzonder project waar we hen zo enorm dankbaar voor zijn. Ze hebben er heel wat uren in gestoken!
Vanuit de tentoonstelling in Elburg werd ook in Oldebroek gevraagd om een kleine tentoonstelling te organiseren. Ook hier hebben we op een middag voorlichting gegeven over de gevolgen van huiselijk geweld, met Ron Goudzwaard, Simone Goudzwaard, Esther Veerman.
En in Twello was alweer de volgende tentoonstelling. Met Ron Goudzwaard, Simone Goudzwaard en Marleen Vermeulen. Tenslotte ging de tentoonstelling nog naar Ermelo door. Met dezelfde kunstenaars.
In oktober van hetzelfde jaar hebben we in Harderwijk in het gemeentehuis een tentoonstelling gehouden. Met Roosje Rosalie, Ron Goudzwaard, Simone Goudzwaard, leony Leeuwenhart, Marleen Vermeulen
De uitnodiging om in Kampen te mogen komen tentoonstellen was ook heel fijn. Een grotere plaats met een prachtige locatie voor de kunstenaars. De tentoonstelling was nu echt ook internationaal omdat zowel een mevrouw deelnam uit Duitsland zowel als uit Amerika. De werken waren zeer indringend, dat was ook wel de reactie van het publiek. Met , Roosje Rosalie, Ron Goudzwaard, Simone Goudzwaard, Gabriel Orion Marie, Jiska Sharon, Leony Leeuwenhart.
De opening van onze tentoonstelling bij het stadhuis in Den Haag is zelfs op Een Vandaag geweest omdat tegelijkertijd ook het boek “Ongeschreven tradities” van Halime gespresenteerd werd, over haar gedwongen huwelijk en eerwraak. Later dat jaar ben ik in de Vrouwenopvang in Den Haag geweest om een workshop te houden om de innerlijke kracht van vrouwen te benadrukken en via eigen werk omhoog te halen. Dat werk is op 8 maart 2014 tentoongesteld tijdens de Internationale Vrouwendag in de Bibliotheek in Voorburg.
Opnieuw een zeer grote tentoonstelling met 11 kunstenaars. Opnieuw een heel grote tentoonstelling. Ditmaal in samenwerking met Moviera en Judith Keessen. Ook ditmaal zowel mannen als vrouwen die meewerken, wat onze tentoonstelling een goede afspiegeling geeft van hoe huiselijk geweld en seksueel misbruik werkelijk in de maatschappij slachtoffers maakt. Met Anita Lankamp †, Maartje Sofia, Jiska Sharon, Jan van Berkel, Merel Kum, Toni van Middendorp, Hanny Lynch, Mariska Susebeek, Roel Ottow, Joyce Koomans †, Esther Veerman (schilderij: Maartje Sofia, zie kunstenaars)
In datzelfde jaar zijn we te gast bij de themadag van Stichting Geheim Geweld om daar ook een tentoonstelling op te bouwen.
Een groot congres hebben we met Rijks Universiteit Groningen georganiseerd over Herstel na Trauma. Sprekers waren professor Ruard Ganzevoort, professor Onno van der Hart en dr. Ellert Nijenhuis, dr. Hanneke Schaap en dr. Hanneke Muthert en dr. Alexander Veerman en ervaringsdeskundige Esther Veerman.
En toen waren we zomaar genomineerd voor de Ab Harrewijn Prijs!
In Vriezenveen hebben we een mooie evenwichtige tentoonstelling gehouden met vrouwelijke kunstenaars van zowel sculpturen, gedichten als schilderijen. De grote diversiteit in kunst geeft de kijker een zo uniek inzicht in de belevingswereld van een overlevende van geweld. Dat wat niet met woorden gezegd kan worden kan wel in beeld en dichtvorm uitgedrukt worden. Na Vriezenveen verhuisde de tentoonstelling naar Vroomshoop. Voor 14 burgemeesters en de Commissaris van de Koning heeft Esther vervolgens mogen vertellen over de gevolgen van huiselijk geweld en seksueel misbruik, waarna de delegatie de tentoonstelling heeft bezocht. Met Mariëtte Schrijver, Renate, Mariska Susebeek, Marije, Dieke de Jong, Jiska Sharon, Marie Louise van Buel, Esther Veerman.
Het bijzondere aan de tentoonstelling in Wierden was dat er ook Kunst uit Spanje werd getoond. In Spanje is er nog nauwelijks ruimte voor de strijd tegen huiselijk geweld. We hopen dat we door aandacht te geven aan kunstenaars hier in Nederland, we ook hen in Spanje iets meer ruimte kunnen bieden. Met Ron Goudzwaard, Irina, Askoa, Marie Louise van Buel, Anne, Aïda Winkelhorst, Anja van der Hart, Mabel en Esther Veerman
Ons Kaartenproject: “Een Kaart voor elke Dag”, 72 kaarten die een steun in de rug zijn voor mensen die ingrijpende ervaringen hebben meegemaakt. Ontwikkeld vanuit ervaringen van geweld, en zo, dat je telkens het gevoel krijgt, dat er hoop is om een weg te vinden uit dat wat vaak zo moeilijk is om woorden aan te geven.
In de Week tegen Kindermishandeling hebben we een grote tentoonstelling gehouden in Veenendaal met een zestal kunstenaars. Met Jennie, Marije, Mariëtte Schrijver, Jiska Sharon, anoniem en Esther Veerman
In aanloop naar de Week tegen geweld in 2017 heeft Esther een workshop gegeven in de Vrouwenopvang met het kaartenproject “Een Kaart voor elke Dag”. Vanuit dat project is een kunstwerk gemaakt dat ook getoond is bij de tentoonstelling in de Week tegen geweld. Met Joyce Koomans †, Mariëtte Schrijver, Marije, Jennie, Esther Veerman, en werk van vrouwen uit de vrouwenopvang, waaronder een tekening van een jongedame van 12 jaar.
Een heel groot event in Rotterdam waar we als thema: seksueel misbruik in families, centraal hebben gesteld in samenwerking met Maaike van der Graaf van Aanpak Seksueel Geweld in Rotterdam. De opening werd gedaan samen met de Nationaal Rapporteur Mensenhandel Herman Bolhaar. De tweede dag waren er workshops vanuit het kaartenproject: “Een Kaart voor Elke Dag”. Een grote groep zorgprofessionals nam hieraan deel. De derde dag was er een theatergroep en werden er opnieuw levensverhalen gedeeld. Wat daaraan bijzonder was, was dat zowel een meneer zijn verhaal deelde, als ook een mevrouw met een migratie achtergrond. Voor beide mensen geldt dat een coming out ontzettend ingewikkeld is en kan zijn en gepaard kan gaan met grote dreiging. met werk van Jennie, Marije, Anoniem, Ingrid von Weersch, Mabel, Joyce Koomans †, Gabriel Orion Marie en Esther Veerman.
Tijdens de afgelopen Week tegen geweld waren we te gast in Woudenberg. Daar hebben we door middel van een kleine maar krachtige tentoonstelling opnieuw aandacht mogen besteden aan de gevolgen van huiselijk geweld en seksueel misbruik. Mariëtte Schrijver heeft in een interview in het Algemeen Dagblad op zeer indrukwekkende wijze haar verhaal gedeeld. We merken door de jaren heen dat verhalen er meer mogen zijn. Dat er meer aandacht komt voor de problematiek rondom misbruik en geweld. Maar ook dat er nog veel vooroordelen en misverstanden zijn. We gaan door! Met Mariëtte Schrijver, Carla, Anoniem, Ingrid von Weersch, Mabel en Esther Veerman.
Bij de uitreiking van de Prijs voor de Mensenrechtendag vroeg de Commissie voor de Rechten van de Mens ons om een kleine tentoonstelling te organiseren. Dit jaar stond de dag in het teken van geweld tegen vrouwen. Met Joyce Koomans (†), Gabriel Orion Marie, Mariëtte Schrijver en Esther Veerman.
In de Bibliotheek in Huizen hebben we een prachtige tentoonstelling gehouden. Zowel een TV interview als ook Radio 5 heeft ons hierover geïnterviewd. Als Stichting krijgen we steeds meer bekendheid. ), met werk van Jennie, Anoniem, Ingrid von Weersch, Mariska Susebeek, Pascal Visser, Saskia Jonker, Tirza, Lara Landman, en Esther Veerman.
We hebben onze eerste online tentoonstelling in oktober 2020 gehouden met als thema: Ik kom tevoorschijn met Jimmy Groen, Jennie Sloof, Mariëtte Schrijver, Hilde Moreel, Janneke Nijboer, Marycoba, Askoa, Ingrid von Weersch en Esther Veerman. De tentoonstelling ging over hoe mensen de coronacrisis beleefd hebben vanuit de achtergrond van huiselijk geweld en/of seksueel misbruik. Uniek is dat de kunstenaars allen ervaringsdeskundig zijn, en dat het delen van hun verhalen door middel van Kunst hen mede heeft geholpen om te vertellen over hun ervaringen. Dat wat niet verteld kan worden wordt op indrukwekkende wijze uitgedrukt in kunstzinnige uitingen. Door naar de kunst te kijken, ervaart de toeschouwer iets van wat de kunstenaar (als kind) heeft doorgemaakt.