Chantal von Glahn

Samen met mijn vrouw, drie prachtige, eigengereide kinderen en een gezellige beestenboel, woon ik in Grootebroek. Mijn leven nu is waar ik altijd van gedroomd heb, waar ik lange tijd zo wanhopig naar verlangde. Het doet me dan ook veel verdriet, dat ik geen volledige verbinding heb met dit “gelukkige leven”.
De gevolgen van mijn verleden vol geweld, hangen als een zwarte sluier om mij heen. Het blokkeert de mogelijkheid om naar buiten te kijken. Om te kunnen zien dat het nu veilig is, dat er liefde is, dat angst en opperste alertheid niet meer zo nodig is als toen. Dat ik mag leven en niet meer hoef te overleven..

Een aantal maanden geleden heb ik de diagnose, dissociatieve identiteitsstoornis, gekregen. Het geeft antwoorden, een beetje hoop, maar ook pijn. Pijn om het feit dat het voor mijn zijn en overleving nodig was om dit te ontwikkelen. Een beetje hoop, omdat ik nu de juiste therapie kan volgen, dat ik door een kiertje naar de toekomst kan kijken.
Mijzelf kunnen uiten in de kunst die ik maak, is mijn overlevingsstrategie en mijn redding. Soms kan ik er obsessief in doorslaan, maar gelukkig heb ik dat nu op een bepaald moment zelf door en kan ik even aan de noodrem trekken. Mijn ik is gefragmenteerd, het is een chaos die ik niet kan controleren, mijn kunst wel.
Ik hou ervan om voorwerpen anders te zien dan waar ze in eerste instantie voor bedoeld zijn. Om ze los te kunnen koppelen van hun oorspronkelijke doel. De kringloopwinkel ligt vol met al deze schatten, als een blij kind ga ik daar dan ook doorheen en zie overal potentie en inspiratie in. Mijn dochter en ik noemen dit soort winkels ook wel “snoepjeswinkels”.

Na zo’n bezoek aan de kringloop, staat alles in mij op springen, het gevoel van wel 10.000 stuiterballen in mijn kop en moet ik echt gaan creëren. Vaak ben ik dagen en uren bezig om een compositie te bepalen. Ik beland in mijn creatieve bubbel en voor even ontstaat een samenwerking in mijn hoofd. Het eindresultaat geeft mij een gevoel op een totaal ander level, het is voor mij niet zomaar alleen bevredigend, ik kan er echt hysterisch blij van worden en in een creatieve extase belanden. De materialen, die oorspronkelijk niets met elkaar te maken hebben, zijn nu één geheel en de verbinding is compleet.

Bezoek ook eens mijn website: https://www.kunstextase.nl/