“Wat je doet, doe het uit liefde”
Op maandag 13 mei jl. overleed Esther Veerman, initiatiefneemster en coördinator van onze stichting Kunst uit geweld op de leeftijd van 55 jaar. Ze was jarenlang een onvermoeibare ambassadeur voor de strijd tegen huiselijk geweld en seksueel misbruik. Ze was voor velen tot voorbeeld door haar kwetsbare kracht, haar onverzettelijke hoop en haar liefdevolle aandacht voor lotgenoten.
In haar jeugd werd Esther slachtoffer van seksueel misbruik. Haar leven werd hier in zekere zin door bepaald en getekend. Jarenlang moest zij zich verhouden met en strijden tegen de ingrijpende gevolgen van het misbruik: de angsten, het gebrek aan eigenwaarde en donkere gedachten.
Het misbruik tekende dan wel haar context, maar het kleurde haar persoonlijkheid nooit. Esthers leven werd ingekleurd door haar altijd aanwezig optimisme en haar zoeken naar mogelijkheden ondanks alle beperkingen die door gezondheidsproblemen met haar meegingen. Juist door haar broze en kwetsbare gezondheid, viel haar onuitputtelijke kracht en haar wil om te leven op. Haar creativiteit was hierin voor haar van levensbelang.
Gaandeweg haar leven slaagde Esther erin om haar pijn om te zetten in kracht om lotgenoten te ondersteunen en nabij te zijn. Ze richtte de Stichting Kunst uit geweld op om zo voortdurend aandacht te kunnen vragen voor de noodzakelijke strijd tegen misbruik in de samenleving en in de kerk. Het was de rode draad in haar leven.
Toen Esther in 2005 door haar afnemende gezondheid haar werk als predikant moest neerleggen, begon zij met haar verhaal naar buiten te treden. Het geheim van misbruik moet worden doorbroken om weer eigenaar te kunnen worden van je eigen levensverhaal. In 2006 kwam haar kunstboek Nooit meer kwijt uit, een indrukwekkend boekje met schilderijen en gedichten van haar hand.
Ze werd zich steeds meer bewust van de kracht en het belang van kunst om het onzegbare te vertellen. “Het beeld gaat zo vaak aan het verhaal vooraf”, vertelde ze vaak tijdens de lezingen. “Zelfs als de woorden en zinnen ontbreken, kan het beeld van een herinnering allang in gedachten aanwezig zijn”. Door ruimte te geven aan het beeld, kan een begin gemaakt worden met het vertellen van het verhaal. Dit vertellen is van wezenlijk belang om te kunnen dealen met (de gevolgen van) het huiselijk geweld of seksueel misbruik.Die gedachte leidde tot de oprichting van de stichting Kunst uit geweld in 2011. Esther wilde lotgenoten de gelegenheid geven en stimuleren om door middel van kunst hun verhaal te vertellen. Door exposities die ze met veel kundigheid en enthousiasme organiseerde, wilde ze de samenleving de impact van seksueel misbruik en huiselijk geweld laten zien.
Ze nodigde lotgenoten uit om mee te doen met tentoonstellingen of door werk op de website kunstuitgeweld.nl te plaatsen. Ze hechtte er waarde aan om de kunstenaars zorgvuldig te begeleiden en ze persoonlijk te leren kennen. In de loop van de 12 jaar dat de stichting bestaat, heeft ze met vele lotgenoten contact gehad. Naast workshops en een lotgenotengroep, startte ze in 2023 met een lotgenotencafé,
Haar ontmoetingen met lotgenoten kenmerkten zich door haar mildheid, liefdevolle bewogenheid en geduld. Het schiep de ruimte voor helende erkenning. Ook voor haarzelf waren deze ontmoetingen van groot belang. Ze had alles voor haar lotgenoten over. Ook toen haar gezondheid zorgwekkend afnam, bleef ze zorgvuldig en liefdevol haar contacten onderhouden. Enkele weken voor haar overlijden legde ze haar werk voor de stichting neer. Ze was een strijder voor gerechtigheid en deelde uit van haar liefde. “Wat je ook doet, doe het uit liefde”.
Als bestuur van de stichting zijn we verdrietig omdat we haar energie, wijsheid en bewogenheid zo gaan missen. We willen haar levenswerk voortzetten. In een volgende Nieuwsbrief zullen we u hier verder over informeren.
We willen Alexander, Sietse en Kim, de familie en vrienden en alle reisgenoten van Esther Veerman condoleren met dit grote verlies en hen sterkte wensen.
